PL
Wstęp: Tomografia komputerowa stanowi istotne narzędzie diagnostyczne w Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych. W związku z tak powszechnym jej wykonywaniem wykrywane są przypadkowe zmiany radiologiczne. Celem niniejszej pracy jest ocena częstości występowania niemych klinicznie zmian radiologicznych w zatokach szczękowych w badaniach tomografii komputerowej u dzieci po izolowanych urazach głowy. Materiał i metody: Retrospektywną analizą objęto grupę dzieci w wieku 2–18 lat, przyjętych do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Lublinie, u których wskazaniem do wykonania badania tomografii komputerowej głowy był izolowany jej uraz. Ocenie poddano 425 wyników badań tomografii komputerowych. Zmiany w zatokach szczękowych opisywane były jako: pogrubienie błony śluzowej zatoki, polip, torbiel lub brak powietrzności zatoki. Wyniki: Zmiany radiologiczne w zatokach szczękowych wykryto u 81 pacjentów (19,06%). W 38 (8,94%) przypadkach były one jednostronne, natomiast w pozostałych 43 (10,12%) badaniach występowały one obustronnie. Najczęściej wykrywaną zmianę w zatokach szczękowych stanowiło pogrubienie błony śluzowej zatoki, obecne w niemal 12% wszystkich badań objętych analizą (ok. 62% wszystkich zmian). Brak powietrzności zatok jako izolowana zmiana stanowiła rzadkie przypadkowe znalezisko. Nie zanotowano przypadków niemych klinicznie torbieli retencyjnych czy polipów u pacjentów w wieku poniżej 10. roku życia. Dyskusja: Klinicznie nieme zmiany radiologiczne zatok szczękowych w badaniach obrazowych wykrywa się dość często. Najczęściej występującą bezobjawową zmianą jest pogrubienie błony śluzowej. Polipy i torbiele zatok szczękowych rzadko obserwowane są u dzieci. Upośledzenie powietrzności zatok szczękowych w badaniach obrazowych wymaga dokładniejszej diagnostyki. Należy unikać rozpoznawania zapalenia ich jedynie na podstawie wyniku badań obrazowych. Dzieci z wykrytymi zmianami w zatokach szczękowych powinny pozostawać pod kontrolą laryngologa.