Aspekty stosowania trichoderma sp. w ochronie roślin i rozkładzie materii organicznej.

• Authors: Donata Kosicka , Agnieszka Wolna-Maruwka , Marta Trzeciak

Title variants

EN

Aspects of the use of Trichoderma sp in crop protection and distribution of organic matter.

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Jedynym z globalnych zagrożeń dla środowiska są odpady pochodzące z przemysłu rolno-spożywczego. W celu przezwyciężenia tego problemu uwagę koncentruje się na przyjaznych dla środowiska i zrównoważonych technikach obejmujących biologiczną utylizację odpadów. W procesie ich biodegradacji zasadniczą rolę odgrywają mikroorganizmy. Przyjmuje się, że biodegradacja odpadów może być potencjalnie skutecznym środkiem dla prawidłowego zarządzania nimi. Jedną z najbezpieczniejszych metod zagospodarowania odpadów organicznych jest proces kompostowania, podczas którego dużą rolę odgrywają grzyby pleśniowe. Odpowiadają one za jego prawidłowy przebieg, a ponadto warunkują powstawanie produktu o bardzo cennych właściwościach próchnicotwórczych, który wykorzystany może być jako nawóz organiczny. Przeprowadzono liczne badania mające na celu wyizolowanie, identyfikację, a następnie określenie właściwości grzybów z rodzaju Trichoderma. Przeprowadzone badania wykazały, że właściwości biochemiczne poszczególnych szczepów Trichoderma zależą od środowiska, z którego są izolowane i dodatnio korelują z jego właściwościami fizykochemicznymi. Rodzaj Trichoderma dzięki swoim właściwościom wchodzi w skład preparatów mikrobiologicznych stosowanych w celu optymalizacji kompostowania surowców różnego pochodzenia. Skuteczną degradację odpadów zawdzięcza się wytwarzaniu przez wyżej wymienione grzyby wielu enzymów, takich jak: celulazy, proteazy, fosfatazy, lipazy, ksylanazy oraz amylazy. Ponadto Trichoderma sp. wykorzystuje się w rolnictwie z uwagi na jej właściwości fitosanitarne, jak również indukowanie wzrostu i rozwoju roślin.

EN

Global environmental threats include wastes from the agro-food industry. In order to overcome this problem, attention is focused on environmentally friendly and sustainable techniques including biological waste treatment. In the process of biodegradation an essential role is played by microorganisms. It is assumed that biodegradation may be a potentially effective means for proper management. One of the safest methods of managing organic waste is composting. Of importance in the process are moulds, which are responsible for its proper course, and allow the formation of a product with very valuable properties, which can be used as an organic fertilizer. To date, there have been numerous studies to isolate, identify, and then determine the properties of Trichoderma isolates. The study showed that the biochemical properties of the different Trichoderma strains depend on the environment from which they are isolated and positively correlated with their physicochemical properties. Trichoderma due to its characteristics is included in the microbiological preparations used in order to optimize the composting of raw materials of vegetable origin. Effective waste degradation is mainly due to the above- mentioned production by moulds of numerous enzymes, such as cellulases, proteases, phosphatases, lipases, xylanase and amylase. In addition, Trichoderma sp. is used in agriculture because of its phytosanitary properties, as well as the ability to induce plant's growth and development.

• Journal: Kosmos
• Year: 2014
• Volume: 63
• Issue: 4
• Pages: 635-642

Dates

published

2014

Contributors

author

Donata Kosicka

• Katedra Mikrobiologii Ogólnej i Środowiskowej, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Szydłowska 50, 60-656 Poznań, Polska

author

Agnieszka Wolna-Maruwka

• Katedra Mikrobiologii Ogólnej i Środowiskowej, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Szydłowska 50, 60-656 Poznań, Polska

author

Marta Trzeciak

• Katedra Mikrobiologii Ogólnej i Środowiskowej, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Szydłowska 50, 60-656 Poznań, Polska

References

• Bari M., Begum M., Sarker K., Rahman M., Kabir A., Alam M., 2007. Mode of action of Trichoderma spp. on organic waste for bioconversion. Plant Environ. Dev. 1, 61-66.
• Benitez T., Rincón A. M., Limón M. C., Codón A. C., 2004. Biocontrol mechanism of Trichoderma strains. Int. Microbiol. 7, 249-260.
• Bettiol W., Morandi M. A. B., 2008. Trichoderma in Brazil: history, research, commercialization and perspectives. [W:] Molecular tools for understanding and improving biocontrol. Duffy B., Maurhoffer M., Kell C., Gessler C. i współaut. (red.). Meeting of the Working Group 'Biological control of fungal and bacterial plant pathogens', Interlaken, 49.
• Bieszk H., 2010. Urządzenia do realizacji procesów mechanicznych w technologii chemicznej. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej.
• Błaszczyk M. K., 2010. Mikroorganizmy w ochronie środowiska. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 195.
• Brandelli A., 2008. Bacteriel keratinases: useful enzymes for bioprocessing agroindustrial wastes and beyond. Food Bioproc. Technol. 1, 105-116.
• Butt T. M., Copping L. G., 2000. Fungal biological control agents. Pesticide Outlook.
• Calvalheiro F., Duarte L. C., Migrio F. M., 2008. Hemicellulose biorafineries: a review on biomass pretreatmens. J. Scient. Indrust. Res. 67, 849-864.
• Chełkowski J., 1985. Mikotoksyny, grzyby toksynotwórcze, mikotoksykozy. Wydawnictwo SGGW, Warszawa, 95.
• Choińska A., Rodziewicz A., Cybulski K., 2012. Opracowanie wieloorganizmowej szczepionki do kompostowania szczeciny. Inż. Ap. Chem. 51,4, 103-105.
• Ciesielska J., Malusa E., Sas-Paszt L., 2011. Środki ochrony roślin stosowane w rolnictwie ekologicznym. Skierniewice.
• Curkowski A., Mroczkowski P., Oniszk-Poplawska A., Wiśniewski G. 2009. Biogaz rolniczy - produkcja i wykorzystanie. Mazowiecka Agencja Energetyczna, Warszawa, http://www.ieo.pl/pl/raporty.html.
• Cybulski K., Rodziewicz A., Choińska A., 2012. Dobór warunków kompostowania szczeciny przy udziale szczepionki drobnoustrojowej. Inż. Ap. Chem. 51, 108-111.
• Czekała J., Dach J., Wolna-Maruwka A., 2006. Wykorzystanie bioreaktora do badań modelowych kompostowania osadu ściekowego. Woda-Środowisko-Obszary Wiejscie 6, 29-40.
• Das M., Banerjee R., Bal S., 2008. Multivariable parameter optimization for the endoglucanase production by Trichoderma reesei Rut C30 from Ocimum gratissimum seed. Braz. Arch. Biol. Technol. 51, 35-41.
• Elad Y., 2000. Trichoderma harzianum T39 preparation for biocontrol of plant disease-control of Botritis cinerea, Sclerotinia sclerotiorum and Cladosporium fulvum. Biocont. Scien. Technol. 10, 499-507.
• Galante Y. M., De Conti A., Monteverdi R., 1998. Aplication of Trochoderma enzymes in the textile industry. [W:] Trichoderma & Glicoladium. Harman G. E., Kubicek C. P. (red.). Taylor & Francis, Padstow, 311-326.
• Hannusch D. J., Boland G. J., 1996. Influence of air temperature and relative humidity on biological control of withe mold of bean (Sclerotinia sclerotiorum). Phytopathology 82, 156-162.
• Harman G. E., 2000. Myths and dogmas of biocontrol: changes in perception derived from research on Trichoderma harzianum T-22. Plant Dis. 84, 377-393.
• Harman G. E., Howell C. R., Viterbo A., Chet I., Lorito M., 2004. Trichoderma species-opportunistic, avirulent plant symbionts. Nat. Rev. Microbiol. 2, 43-56.
• Hoitink H. A. J., Stone A.G., Han D. Y., 1997. Suppression of plant diseases by composts. Hort. Sci. 32, 184-187.
• Howell C. R., 2006. Understanding the mechanisms employed by Trichoderma virens to effect biological control of cotton diseases. Phytophatology 96, 178-180.
• Kancelista A., Piegza M., Stolaś J., Witkowska D., 2009. Wpływ grzybów rodzaju Trichoderma na wzrost patogennych grzybów strzępkowych w testach biotycznych na nietypowych źródłach węgla. Acta Scientiarum Polonorum, Biotechnologia 8, 3-14.
• Kim K. D., Nemec S., Musson G., 1997. Effects of composts and soil amendments on soil microflora and Phytophthora root and crown rot of bell pepper. Crop. Protect. 16, 165-172.
• Kłosowski G., Macko D., Mikulski D., 2010. Rozwój metod biotechnologicznych produkcji biopaliw ze źródeł odnawialnych. Ochrona środowiska i zasobów naturalnych 45, 118-135.
• Kowalska J., Remlein-tarosta D., Drożdżyński D., 2012. Wykorzystanie Trichoderma asperellum w ekologicznej uprawie truskawek. Post. Ochr. Roślin 52, 351-353.
• Kredics L., Antal Z., Mancziger L., Szekeres A., Kevei F., Nagy E., 2003. Influence of environmental parameters on Trichoderma strains with biocontrol potential. Food Technol. Biotechnol. 4, 37-42.
• Lanziuse S., Ruocco M., Scala V., Woo S.L., Vinale F., Del Sorbo G., Lorito M., 2002. Cloning of ABC transporter-encoding genes in Trichoderma spp., to determine their involvement in biocontrol. J. Plant Phatol. 84, 184.
• Lupa P., 2010. Kompostowanie odpadów komunalnych w świetle koncepcji świadczeń i ekosystemów. Ekonomia i środowisko 1, 237-251.
• Mańka M., Kacprzak M., 1997. Effect of incubation temperature and medium pH on biotic relations between soil fungi communites and Rhizoctonia solani Kuhn. Mat. VIII Conf. of the Section for Biological Control of Plant Diseases of the Polish Phytopath. Soc., Skierniewice, 42-47.
• Markovich N. A., Kononova G. L., 2003. Lytic enzymes of Trichoderma and their role in plant disease from fungal disease: a review. Appl. Biochem. Microbiol. 39, 341-351.
• Okoth S., Roimen H., Mutsotso B., Muya E., Kahindi J., Owino J., Okoth P., 2007. Land use systems and distribution of Trichoderma species in Emburegion, Kenya. Trop. Subtrop. Agroecosyst. 7, 105-112.
• Orlikowski L. B., Skrzypczak Cz., 1995. Occurence and control of Rhizoctonia rot on Ficus pumila. Phytophatol. Pol. 9, 29-35.
• Palonen H., 2004. Role oflignin in the enzymatic hydrolysis of ligncelluloses. VTT Publications 520, 11-19.
• Papavizas G. C., 1985. Trichoderma and Gliocliadum. Biology ecology, and potential for biocontrol. Ann. Rev. Phytophatol. 23, 23-54.
• Pięta D., 1997. Niektóre aspekty wykorzystania mikroorganizmów antagonistycznych do zwalczania chorób roślin. Ann. Univ. Mariae Curie-Skłodowska, Sect. EEE, Horticultura V, 1-8.
• Pietr S., 2000. Możliwości i ograniczenia biologicznego zwalczania chorób systemu korzeniowego roślin. Wieś jutra 2, 6-8.
• Pietr S., Ślusarski C., 2007. Możliwości wykorzystania grzybów z rodzaju Trichoderma. Hasło ogrodnicze 4, 24-27.
• Pruszyński S., Bartkowiak J., Pruszyński G., 2012. Integrowana ochrona roślin w zarysie. Centrum doradztwa Rolniczego w Brwinowie Oddział w Poznaniu, 5-8.
• Rafai M. A., 1969. A revision of the genus Trichoderma. Mycolog. Papers, 116.
• Rudawska M., Przybył K., Bojarczuk K., 1991. Antagonizm grzybów z rodzaju Trichoderma w stosunku do patogena Phytophtora cinnamoni Rands wywołującego zgorzel korzeniową na sadzonkach roślin wrzosowatych. Arboretum Kórnickie 36, 81-95.
• Sadowski Cz., Pańka D., Lenc L., Domoradzki M., 2005. Badania nad możliwością wykorzystania biopreparatów do ot oczkowania nasion warzyw ekologicznych. Post. Ochr. Roślin 45, 1055-1057.
• Samuels G., 1996. Trichoderma: a review of biology and systematic of the genus. Mycol. Res. 100, 923-935.
• Sanchez C., 2009. Lignocellulosic residues: biodegradation and bioconversion by fungi. Biotechnol. Adv. 27, 185-194.
• Shoresh M., Yedidia I., Chet I., 2005. Involvement of jasmonic acid/ethylene signaling pathway in the systemic resistance induced in cucumber by Trichoderma asperellum T203. Phythopathology 95, 76-84.
• Sierota Z. 1995. Rola grzyba Phlebiopsis gigantea (Fr.:Fr) Julich w ograniczeniu huby korzeni w drzewostanach sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) na gruntach porolnych. Prace Instytutu Badawczego Leśnictwa, Seria A 810, 1-180.
• Sobolewski J., Gidelska A., Szczech M., Robak J., 2013. Trichoderma ssp. jako zaprawa nasienna przeciwko zgorzelom siewek roślin warzywnych. Postęp w ochronie roślin 53, 340-344.
• Stachowiak B., Czarnecki Z., Trojanowska K., Gulewicz K., 2006. Komposty i możliwość ich wykorzystania w biologicznej ochronie roślin. J. Res. Applicat. Agricult. Engin. 51, 171-177
• Strzelczyk E., 1988. Biologiczne zwalczanie roślinnych patogenów glebowych. Postęp mikrobiologii 23, 255-272.
• Szczech M., 2010. Grzyby Trichoderma-dlaczego warto się nimi zainteresować? http://trichoderma.iwarz.pl/?d=informacje_o_trichoderma&id=117.
• Tanaka S., Funakawa S., Kaewkhongkha T., Yonebayashi K., 1998. Labile pools of organic matter and microbial biomass in the surface soil under shifting cultivation in northen Thailand. Soil Sci. Plant Nutrit. 44, 527-537.
• Tewari L., Bhanu C., 2004. Evaluation of agro-industrial wastes for conidia based inoculums production of bio-control agent: Trichoderma harzianum. J. Sci. Ind. Res. 63, 807.
• Agarwal T., Malhotra A., Biyani M., Trived P. C., 2011. In vitro interaction of Trichoderma isolates against Aspergillus niger, Chaetomium sp. and Penicilium sp. Ind. J. Fundam. Appl. Life Sci. 1, 125-128.
• Vey A., Hoagland R. E., Butt T. M., 2001. Toxic metabolites of fungal biocontrols agents. [W:] Fungi as biocontrol agents: Progress, problems and potential. Butt T. M., Jackson C., Magan N. (red.). CAB International, Bristol, 311-346.
• Wiest A., Grzegorski D., Xu B.-W., Goulard Ch., Rebuffat S., Ebbole D., Bodo B., Kenerley Ch., 2002. Identification of peptaibols from Trichoderma virenes and cloning of a peptaibol synthetase. J. Biol. Chem. 277, 20862-20868.
• Williams S. T., 1982. Are antibiotics produced in soil? Pedobiology 23, 427-435.
• Wojtkowiak-Gębarowska E., 2006. Mechanizmy zwalczania fitopatogenów glebowych przez grzyby z rodzaju Trichoderma. Postępy Mikrobiologii 45, 261-273.