PL
Siarkowodór (H2S) jest trzecim, po tlenku węgla (CO) i tlenku azotu (NO˙), mediatorem regulującym aktywność komórek. W organizmie jest on wytwarzany z cysteiny przy użyciu β-syntazy cystationiny (CBS) lub γ-liazy cystationiny (CSE). Badania z ostatnich lat potwierdzają, że siarkowodór reguluje funkcje układu krążenia i układu nerwowego. H2S wpływa na ciśnienie tętnicze krwi. Niski poziom siarkowodoru zwiększa ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego, jak np. miażdżycy, czy zakrzepicy. Ponadto gaz ten wykazuje właściwości pro- i przeciwzapalne. H2S reguluje również funkcje układu nerwowego, a jako cząsteczka sygnałowa zaangażowany jest w szlaki transdukcji sygnału komórkowego. Oddziałuje on na kanały KATP i kinazę zależną od jonów Ca2+ i kalmoduliny. Siarkowodór wpływa na syntezę cAMP i aktywność receptorów NMDA. Co więcej H2S reguluje wydzielanie insuliny. Gaz ten wpływa na syntezę i działanie reaktywnych form tlenu, azotu i chloru. Dodatkowo siarkowodór reguluje wytwarzanie CO i NO˙. Siarkowodór, tlenek azotu i tlenek węgla to tzw. gazotransmitery.
EN
The aim of this article is to review recent studies confirming that hydrogen sulfide (H2S), like carbon monoxide (CO) and nitric oxide (NOâ), plays in cells important regulatory functions that in control of cardiovascular and nervous systems, and in cell signaling. Hydrogen sulfide belongs thus to the group of gaseous transmitters, together with nitric oxide and carbon monoxide.