PL
Srebro znane jest ze swych antybakteryjnych właściwości już od czasów starożytnych. Pierwsze wzmianki o srebroopornych drobnoustrojach pojawiły się w 1975 r. Mechanizmy oporności oraz biologicznego działania srebra na bakterie zostały opisane na podstawie obserwacji interakcji komórki drobnoustroju z jonami Ag+. Srebro jest jedną z alternatywnych względem antybiotyków metod zwalczania patogenów. Od wielu lat stosowane jest w medycynie w formie azotanu srebra lub sulfadiazyny srebra. Rozwój nanotechnologii daje nowe możliwości w produkcji związków biologicznie aktywnych opartych na bazie srebra. Nanostruktury cechuje dużo wyższa biologiczna aktywność niż ich większych pobratymców, wynikająca z mocno rozwiniętej powierzchni. Nanocząstki srebra stanowią alternatywną metodę zwalczania patogenów trudnych do eliminacji z powodu rozwiniętej wielolekooporności. Ze względu na coraz szersze zastosowanie nanocząstek srebra w wielu gałęziach przemysłu oraz niejednokrotnie nieuzasadnione i niekontrolowane ich użycie, istnieje poważne ryzyko narastania oporności bakterii i innych mikroorganizmów na Ag.
EN
Silver has been known for its antibacterial activity since ancient times. First information about silver resistant microorganisms has appeared in 1975. Mechanism of resistance and biological activity of silver have been described as interaction between bacteria and silver ions (Ag+). Silver is one of many alternative ways of killing bacteria. For a long time silver has been used in medicine as silver nitrate or silver sulfadiazine. Progress in bionanotechnology offers us novel possibilities in production of silver -containing structures of high biological activity. Nanoparticles have bigger surface contact area and indicate higher biological activity than their larger equivalents. Due to broadening industrial usage of silver nanoparticles (often unreasonable) there is growing risk of appearance of microoganisms resistantce to silver.