Znaczenie analizy subfosylnych makroszczątków roślinnych i stopnia rozkładu torfu dla rekonstrukcji paleośrodowiska

• Authors: Danuta Drzymulska

Title variants

EN

The importance of subfossil plant remnants and peat decomposition degree analyses for palaeoenvironment reconstruction

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

EN

Summary In this article an attempt was made to explain some aspects of palaeoenvironmental studies. Analyses of plant remnants forming peat are the first described problem. There are two kinds of these analyses: carpological method (recognizing of seeds and fruits) and analysis of vegetative tissues. Their connection with description of the phytosociological rules of plant communities, allows to restore successive sequences of local vegetation. Second characterized problem is decomposition degree of peat. That parametr means proportional relation between humus and full peatmass in a peat sample and it is connected with the peatbog surface humidity. Therefore, knowledge of its value supplies information about past humidity and, on ombrotrophic bogs, also about altitude of precipitations (climatic factor).

• Journal: Kosmos
• Year: 2003
• Volume: 52
• Issue: 2-3
• Pages: 299-306

Dates

published

2003

Contributors

author

Danuta Drzymulska

• Uniwersytet w Białymstoku, Instytut Biologii, Zakład Botaniki, Świerkowa 20B, 15-950 Białystok, Polska

References

• BARBER K. E., 1981. Peat Stratigraphy and Climatic Change. A palaeoclimatic test of the theory of cycling peat bog regeneration. A. A. Balkema, Rotterdam. BLACKFORD J. J., 2000. Palaeoclimatic records from peat bogs. Tree 15, 193-198.
• BLACKFORD J. J., CHAMBERS F. M., 1991. Proxy records of climate from blanket mires: evidence for a Dark Age (1400 BP) climatic deterioration in the British Isles. Holocene 1, 63-67.
• BOCZ M. S., MASING V. V., 1979. Ekosistemy bołot SSSR. Nauka, Leningrad. 52-67.
• CHIVERRELL R. C., 2001. A proxy record of late Holocene climate change from May Moss, northeast England. Journ. of Quatern. Sc. 16, 9-29.
• FRAHM J. P., FREY W., 1983. Moosflora. UTB. Ulmer, Stuttgart. GROSSE-BRAUCKMANN G., 1990. Ablagerungen der Moore. [W:] Moor- und Torfkunde. GÖTTLICHK., E. (red.). Schweizerbart´sche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart, 175-236.
• GROSSE-BRAUCKMANN G., 1996. Classification of peat and peatbogs in Germany and its botanical, ecological and pedological foundations. Proceedings 10th International Peat Congress, Bremen. LÜTTIG G. W. E. (red.). Schweizerbart´sche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart, 21-38.
• KUPRYJANOWICZ M., DRZYMULSKA d., 2002. Results of palaeobotanical studies of eemian interglacial sediments from Michałowo (E Poland). Studia Quatern. 19, 19-26.
• KUPRYJANOWICZ M., ŻARSKI M., DRZYMULSKA D. Kontrowers - a new locality of the Eemian Interglacial and the Early Vistulian at Żelechów Upland (E Poland) (w druku).
• MAREK S., 1965. Biologia i stratygrafia torfowisk olszynowych w Polsce. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 57, 1-264.
• MATUSZKIEWICZ W., 2001. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• OBIDOWICZ A., 1975. Entstehung und Alter einiger Moore im nördlichen Teil der Hohen Tatra. Fragm. Flor. et Geobot. Ann. XXI, Pars 3, 289-466.
• OBIDOWICZ A., 1978. Genese und Stratigraphie des Moores 'Bór na Czerwonem' in Orawa-Nowy Targ-Mulde. Fragm. Flor. Et Geobot. Ann. XXIV, Pars 3, 447-466.
• OBIDOWICZ A., SCHOBER H. M., 1985. Moorkundliche und vegetationsgeschichtliche Untersuchungen des Sennalpenmoores im Trauchgauer Flysch (Ammergebirge). Ber. Bayer. Bot. Ges. 56, 147-165.
• OBIDOWICZ A., 1990. Eine Polleanalytische und Moorkundliche Studie zur Vegetationsgeschichte des Podhale-Gebietes (West-Karpaten). Acta Palaeobot. 30, 147-219.
• OŚWIT J., 1977. Naturalne siedliska torfotwórcze jako podstawa wyróżniania jednostek przyrodniczych. Rocz. Nauk Roln. Seria F, 79, 29-50.
• OŚWIT J., PACOWSKI R., ŻUREK S., 1981. Charakterystyka ważniejszych gatunków torfu w Polsce. Biul. Inf. Torf. 3, 1-10.
• RYBNÍČEK K., 1973. A comparision of the present and past mire communities of Central Europe. [W:] Quaternary Plant Ecology. BIRKS H. J. B.,WEST R. G. (red.). Blackwell, Oxford, 237-261.
• TOBOLSKI K., 2000. Przewodnik do oznaczania torfów i osadów jeziornych. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• TOŁPA S., 1958. Nowa metoda badań stratygrafii torfowisk. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 17, 11-42.
• TOŁPA S., JASNOWSKI M., PAŁCZYŃSKI A., 1967. System der genetischen Klassifizierung der Torfe Mitteleuropas. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 76, 9-99.
• WĄS S., 1965. Geneza, sukcesje i mechanizm rozwoju warstw mszystych torfu. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 57, 305-393.